شهاب سنگ ها قطعاتی از سنگ یا فلز هستند که از فضا به زمین می افتند. آنها بسیار نادر هستند و نادر بودن آن باعث می شود که ما موقع پیدا کردن شهاب سنگ در شناسایی آن دچار مشکل شویم در این مقاله انواع شهاب سنگ را معرفی می کنیم از ویژگی های شهاب سنگ می گوییم و به شما میگوییم که چگونه شهاب سنگ را بشناسیم همچنین روش های تست و تشخیص شهاب سنگ را معرفی می کنیم.
شهاب سنگ چیست؟
شهاب سنگ سنگی فضایی است که از جو عبور می کند و از برخورد با لایه های زمین جان سالم به در می برد. بیشتر شهاب‌سنگ‌ها از سیارک‌های بزرگ‌تری که به دور خورشید در کمربند سیارکی بین مریخ و مشتری می‌چرخند سرچشمه می‌گیرند.
برخوردها و فعل و انفعالات گرانشی بین سیارک ها می تواند قطعات کوچکتری را به درون منظومه شمسی بفرستد، جایی که می توانند با مدار زمین تقاطع پیدا کنند و بخشی از هزاران شهاب سنگی شوند که به زمین می افتند.
زمین با هزاران قطعه کوچک از این ماده از فضا برخورد می‌کند و ستارگان پراکنده و شهاب‌های آتشین را که در شب دیده می‌شوند، را تولید می‌کند.
هر روز چندین شهاب‌سنگ بزرگتر با زمین برخورد می‌کنند که برخی در اقیانوس‌ها و برخی دیگر در خشکی فرود می‌آیند.
تفاوت شهاب با شهاب سنگ
شهاب رگه‌ای از نور است که در شب هنگام سوختن یک شهاب‌سنگ کوچک هنگام عبور از جو می‌بینیم. شهاب یک شهاب سنگ بسیار درخشان است و ممکن است در واقع شکسته شود و شهاب سنگ ها را رها کند. شهاب ها و گلوله های آتش معمولاً به عنوان ستاره های تیرانداز شناخته می شوند . علاوه بر این، زمین هر ساله از مدار ستاره های دنباله دار عبور می کند و گرد و غبار این دنباله دارها باعث ایجاد بارش شهابی می شود.
بارش شهابی به صورت تکه های ریز مواد از اندازه گرد و غبار تا اندازه یک دانه گندم اتفاق می افتد. آنها تقریباً به طور کامل در اتمسفر ده ها کیلومتر بالاتر از سطح زمین می سوزند.
توجه به این نکته مهم است که برخی از مردم این رویدادها را بارش شهاب‌سنگ می‌نامند، اما این دقیق نیست زیرا این بارشها شهاب‌سنگ تولید نمی‌کنند.
انواع شهاب سنگ
سه نوع اصلی شهاب سنگ وجود دارد، آهنی، سنگی و آهنی سنگی. هر یک از این شهاب سنگ ها دارای زیر گروه هایی هستند.
شهاب سنگ های آهنی
گروه آهن تقریباً حاوی فلز نیکل-آهن جامد است. به دلیل استحکام فلز، برخی از بزرگترین شهاب سنگ های پیدا شده آهن هستند. زیرا فلز بدون شکستن تا سطح زمین سالم می رسند. آهنربا شهاب‌سنگ‌های آهنی را به شدت جذب می‌کند.
وقتی نقطه‌ای از این نوع سنگ را از سطح آنها خرد می‌کنید شبیه فلز واقعی به نظر می‌رسند. آنها به دلیل مواد معدنی مختلف نیکل-آهن که آنها را تشکیل می دهند، هنگام حل شدن در اسیدها واکنش و رنگ متمایزی را نشان می دهند.
شهاب سنگ های سنگی
نوع سنگی شهاب سنگ تقریباً کاملاً سنگی است و همچنین رایج ترین نوع شهاب سنگ است. در این خانواده ده ها زیر گروه وجود دارد. تعدادی از این گروه سنگی، کندریت‌ها، آکندریت‌ها و شهاب‌سنگ‌های سیاره‌ای حاوی آکندریت‌هایی هستند که منشأ منحصربه‌فردی دارند.
کندریت ها
شهاب سنگ کندریتی سنگی فضایی است که شامل ساختارهای کروی کوچکی به نام کندرول است. اینها قطرات سنگ ذوب شده ای هستند که در اثر میکروگرانش به کره های کوچک تبدیل می شوند. غضروف‌ها روی هم جمع شدند و از طریق برافزایش به توده‌های بزرگ‌تری تبدیل شدند و در نهایت به اجسامی به اندازه یک سیارک تبدیل شدند که تکه‌های جدا شده از آنها به زمین راه پیدا کردند.
همه شهاب‌سنگ‌ها حاوی همان عناصری هستند که در زمین وجود دارد، اما حاوی مواد معدنی جدید هستند، زیرا فرآیندهای ایجاد سنگ در فضا کاملاً متفاوت از فرآیندهای روی زمین است. عناصر قادر به ترکیب شدن برای تشکیل برخی از مواد معدنی هستند که در سنگ های زمینی یافت نمی شوند.
با این حال، بیشتر کانی های موجود در شهاب سنگ ها آنهایی هستند که سنگ های زمینی را نیز تشکیل می دهند. بیشتر کندریت‌ها دارای فلز نیکل-آهن هستند. این فلز می تواند از چند درصد تا بیست و پنج درصد یا بیشتر باشد.
کندرول های توسط ریز کندریت ها که ذرات ریزتر هستند یک ماتریکس را تشکیل می دهند و به هم متصل می شوند. گرمای منابع مختلف ذرات را به صورت مذاب درآورده است و این گرما می تواند شخصیت شهاب سنگ را در طول زمان تغییر دهد.
آکندریت ها
آکندریت ها شهاب سنگی هستند که کندرول ندارند. اگر یک شهاب سنگ آکندریتی را تا زمانی که کاملا ذوب شود حرارت دهید و سپس اجازه دهید جمع شود و دوباره کریستال شود، هیچ اثری از ساختار کندریت باقی نخواهد ماند.
روش دیگر آنها به صورت سنگ بر روی اجسام بزرگتر با اندازه کافی برای فشردن و ذوب سنگ ها تشکیل می شوند. این همان چیزی است که در اعماق زمین رخ می دهد و سنگ های آذرین ما را ایجاد می کند. آکندریت ها مانند کندریت ها می توانند دارای فلز آهن باشند.
زیر گروه های آکندریتی ها واردیت ها، اوکریت ها و دیوژنیت ها هستند.
آکندریت های سیاره ای
آکندریت های سیاره ای شهاب سنگ هایی هستند که از ماه و مریخ آمده اند. ما شهاب‌سنگ‌های ماه را به دلیل شباهتشان به صخره‌های ماه که توسط فضانوردان آپولو به زمین بازگردانده شده‌اند، می‌شناسیم.
شهاب‌سنگ‌های مریخی دارای مقادیر کمی گاز به دام افتاده هستند که با گازهای موجود در جو مریخ مطابقت دارد. شهاب‌سنگ‌هایی در مریخ توسط مریخ‌نورد کنجکاوی ناسا پیدا شده‌اند و بنابراین هر تکه سنگ منظومه شمسی که به ماه برخورد کند به درستی شهاب‌سنگ نامیده می‌شود.
روزی ممکن است سنگ های فضایی را از سایر سیارات سنگی درون منظومه شمسی پیدا کنیم. ما حتی ممکن است برخی را شناسایی کنیم که به دلیل برخوردهای طولانی مدت، قطعاتی از زمین هستند. شناسایی اینها احتمالاً سخت ترین خواهد بود، زیرا تنها با بررسی پوسته همجوشی یا کسی که سقوط آنها را ببیند، آنها را از سنگ های معمولی زمین در خارج از آزمایشگاه متمایز می کند.
شهاب سنگ های سنگی آهنی
شهاب سنگ های آهنی مخلوطی از تقریباً 50 درصد سنگ و 50 درصد فلز نیکل-آهن هستند. دو گروه فرعی شهاب سنگ‌های سنگی-آهنی ، پالازیت‌ها هستند که شامل کریستال‌های الیوین به‌عنوان جزء سنگی هستند و مزوسیدریت‌ها که حاوی کانی‌های سیلیکات مختلف به‌عنوان بخش سنگ هستند.
در هر دوی این نوع، بخش فلزی به طور کامل قسمت سنگ را احاطه کرده است. به عبارت دیگر، فلز در رگه ها یا تکه های مجزا نیست، بلکه به عنوان ماتریکسی است که نیمه معدنی جرم را در بر می گیرد. خانواده سنگی-آهنی نادرترین از سه گروه اصلی هستند و از زیباترین شهاب سنگ ها هستند.
چگونه شهاب سنگ را بشناسیم
شهاب سنگ ها نادرترین نوع سنگ روی زمین هستند. مردم سالانه هزاران سنگ را پیدا می کنند و فکر می‌کنند یک شهاب سنگ پیدا کرده‌اند. در این مقاله به ویژگی های اساسی نحوه شناسایی و تشخیص شهاب سنگ را آموزش می دهیم.
این راهنما تست‌های ساده‌ای را در خانه ارائه می‌کند که می‌تواند به شما کمک کند تا تشخیص دهید که آیا سنگ شما واقعاً یک سنگ فضایی است
در این بخش همراه با عکس شهاب سنگ واقعی به شما کمک می کنیم که به صورت دقیق بتوانید با مقایسه عکس واقعی با مشابه زمینی آن سنگ خود را تشخیص دهید.
فیوژن یا پوسته همجوشی سطح شهاب سنگ
همه شهاب‌سنگ‌ها با چنان سرعت بالایی در جو فرود آیند که سطح بیرونی آنها می‌سوزد. این ذوب یک پوشش بیرونی شیشه ای به نام پوسته همجوشی ایجاد می کند.
پوسته همجوشی معمولاً به رنگ خاکستری تیره تا سیاه زغالی است. پوسته فیوژن سیاه می تواند براق یا بافتی مخملی کسل کننده باشد. پوسته همجوشی می تواند خطوط و علائم جریان از حرکت سنگ مذاب در سراسر سطح داشته باشد.
برای شهاب‌سنگ‌ها، حتی شهاب‌سنگ‌های تازه، داشتن پوسته همجوشی با تراشه‌ها بسیار رایج است. با گذشت زمان و هوازدگی ممکن است مقدار بسیار کمی از پوسته همجوشی باقی بماند.
توجه و هشدارسنگهای خاکستری تیره تا سیاه معمولاً در بستر دریاچه‌های خشک یافت می‌شوند و بسیاری از آنها حفره‌ها و وجوه صاف ناشی از اثرات باد و فرسایش شیمیایی دارند. بنابراین هر سنگ خاکستری تیره یا سیاه دلیل همجوشی نیست. مثلا سنگ دولومیت سیاه تقریبا مشابه شهاب سنگ است اما سطح براق فلزی همجوشی ندارد و متخلخل است.
تشخیص شهاب سنگ از شکل ظاهری
این یک شهاب سنگ آهنی است. به شکل درشت و نوک تیز توجه کنید. کروی نیست و به شدت جذب آهنربا می شود. آهن ها ممکن است با یک لایه پوسته پوسته از آهن روی سطح پوشانده شوند.
شهاب‌سنگ‌ها توپ‌های گرد با شکل منظم نیستند و بیشتر آنها شکل‌های نامنظمی دارند. آنها اغلب زاویه دار با گوشه های گرد هستند. برخی از آنها حفره هایی را روی سطح خود نشان می دهند که ما آنها را اثر انگشت می نامیم.
دانشمندان این علائم را رگماگلیپت می نامند و زمانی که جریان هوای گرم سنگ را در حالی که در جو فرو می رود فرسایش می دهد، شکل می گیرند.
اغلب افراد توده های آهن زنگ زده قدیمی را پیدا می کنند و آنها را با شهاب سنگ اشتباه می گیرند. گلوله های توپ قدیمی و گلوله های آسیابها از این نوع اجسام هستند که اغلب با شهاب سنگ اشتباه گرفته می شوند.
این اجسام زنگ‌زده ظاهری شبیه شهاب‌سنگ آهنی دارند و آزمایش‌های شیمیایی می‌تواند به تشخیص انسان‌ساز بودن آنها کمک کند. آهن موجود در شهاب سنگ ها آلیاژ نیکل است و اگر سنگ حاوی نیکل نباشد، شهاب سنگ آهن نیست.
شهاب سنگ ها جامد هستند نه متخلخل
سرباره و شیره های حاصل از فرآیندهای صنعتی ساخت آهن و فولاد می تواند دارای ذرات فلزی باشد. سرباره یکی از موادی است که اغلب برای شهاب سنگ ها اشتباه گرفته می شود.
با این حال، این سرباره معمولاً متخلخل یا حتی حبابدار خواهد بود که سرنخی از این است که یک سنگ فضایی واقعی نیست.
شهاب‌سنگ‌ها، در برخی موارد، ممکن است وزیکول‌هایی از خود نشان دهند، اما از نظر ظاهری متخلخل یا حبابدار نیستند.
شهاب‌سنگ‌ها سنگ‌های جامدی هستند و ممکن است حفره‌هایی روی سطح خود داشته باشند، اما در داخل آنها متراکم هستند. سنگ های آتشفشانی، بازالت ها و گدازه ها متخلخل هستند و اغلب با سنگ های فضایی اشتباه گرفته می شوند.
تشخیص با رنگ شهاب سنگ
وقتی شهاب سنگ ها تازه به جو زمین رسیده اند، اغلب سیاه هستند و پوسته های همجوشی آنها ممکن است خطوط جریان و جزئیاتی را نشان دهد که می تواند به شناسایی شهاب سنگ کمک کند.
پس از مدت طولانی که روی زمین قرار می گیرند، آنها می توانند تغییر رنگ دهند و پوسته های همجوشی از بین می روند و جزئیات ناپدید می شوند.
آهن موجود در شهاب‌سنگ‌ها، درست مانند آهن موجود در ابزار، در اثر خارج شدن در هوا زنگ می‌زند. همانطور که فلز آهن زنگ می زند، ماتریس سنگ داخلی و سطح بیرونی را لکه دار می کند.
لکه های قرمز یا نارنجی روی پوسته همجوشی سیاه با گذشت زمان روی کل سنگ به رنگ قهوه ای زنگ زده تبدیل می شود. با این حال پوسته همجوشی اغلب هنوز قابل مشاهده است اما دیگر سیاه نیست.
شهاب سنگ ها سنگین و دارای آهن فلزی هستند
شهاب سنگ ها عموماً از سنگ های زمینی هم اندازه سنگین تر هستند. این به دلیل آهن فلزی است که اکثر آنها حاوی آهن هستند. بسیاری از کاشفان شهاب سنگ یک سوهان الماس را با خود حمل می کنند تا نقطه کوچکی را از روی صخره ها خرد کنند تا ببینند آیا داخل آن دانه های آهن وجود دارد یا خیر.
به جز چند مورد نادر، فلز آهن فلزی در سنگ های زمین یافت نمی شود. در طول دوره‌های فرسایش و هوازدگی، آهن موجود در سنگ‌های زمین اکنون به شکل معدنی است و فلزی نیست.
فلز یافت شده در شهاب سنگ ها براق و شبیه کروم خواهد بود. ظاهر این فلز درخشش خاکستری براق نخواهد داشت، که اغلب در برخی از سنگ های زمین دیده می شود.
دانه‌های فلز آهن در سنگها نیز می‌توانند شبیه سنگ فضایی به نظر برسند و شاخص‌های خوبی هستند. با این حال، تست های بیشتری وجود دارد و بسیاری از عوامل دیگر باید در نظر گرفته شوند.
تست آهنربا برای تشخیص شهاب سنگ
اکثر قریب به اتفاق شهاب سنگ ها حاوی مقداری آهن فلزی هستند در حالی که بقیه عمدتاً آهن جامد هستند. این آهن باعث می شود که بیشتر سنگ های فضایی به آهنربا جذب شود. بسیاری از شهاب‌سنگ‌های سنگی حتی اگر از نوع کم آهن باشند، یک آهنربای قوی را جذب می کنند. این آزمایش مغناطیس یکی از اولین آزمایشات ساده ای است که می تواند در خانه یا بیابان انجام شود.
تست رد شهاب سنگ
در زمین شناسی، مالیدن و کشیدن یک کانی یا سنگ روی صفحه آزمایش رگه و مشاهده رنگ و رد آن روی سطح یک روش معمول است. این برای بررسی سنگ های فضایی مشکوک نیز بسیار مفید است. شهاب‌سنگ‌ها وقتی روی صفحه سرامیکی مالیده می‌شوند، رگه‌ای قهوه‌ای ایجاد می‌کنند.
همانطور که قبلاً ذکر شد، دو سنگی که معمولاً اشتباه شناسایی می شوند، مگنتیت و هماتیت هستند. رنگ خطی هماتیت قرمز تیره است. در واقع رنگ سرخابی که در لوازم آرایشی استفاده می شود از هماتیت خرد شده گرفته شده است. رنگ رگه مگنتیت سیاه است. بنابراین حتی اگر سنگ به آهنربا پاسخ می دهد، رگه های معدنی و فقدان فلز واقعی زمینی بودن آن را آشکار می کند.
برای این کار قسمت پشتی بدون لعاب کاشی و سرامیک سفید برای آزمایش خوب عمل می کند و می توان آن را با قیمت ارزان تهیه کرد.
دانه های فلزی در شهاب سنگ
بزرگترین گروه شهاب سنگ ها نوع کندریتی هستند و حاوی فلز نیکل-آهن به شکل دانه های ریزی است که در سراسر ماتریس سنگ پراکنده شده اند. موادی مانند سنگ‌های مصنوعی مانند سرباره‌ها وجود دارند که ممکن است دارای تکه‌هایی از فلز باشند، اما ظاهر سنگ‌مانندی ندارند. اگر سنگ تازه باشد و پوسته همجوشی خوبی داشته باشد، ممکن است بریدن یا خرد کردن یک نقطه برای جستجوی دانه های فلزی مطلوب یا حتی ضروری نباشد، زیرا ظاهر پوسته همجوشی ممکن است شواهد کافی برای منشا کیهانی آن باشد.
اما، برای مثال، اگر سنگ یک صخره قدیمی بیابانی است که قهوه‌ای رنگ و مانند شهاب‌سنگ است، می‌توانید ابتدا یک نقطه را با یک سوهان الماس خرد کنید. سپس، با استفاده از یک لنز دستی، به دنبال دانه‌های فلزی بگردید تا به تشخیص اینکه آیا این یک سنگ فضایی است یا خیر. از آنجایی که دانه‌ها از آهن ساخته شده‌اند و می‌توانند زنگ بزنند، معمولاً در شهاب‌سنگ‌های سنگی قدیمی تغییر یافته یا تا حدودی وجود ندارند.
سنگ های کندریت بسیار قدیمی همچنان با بررسی دقیق مقداری دانه های فلزی را آشکار می کنند. اگر فکر می کنید یک شهاب سنگ است و روی نقطه کوچکی که با یک سوهان الماس خرد می کنید هیچ دانه فلزی نمی بینید، ایده خوبی است که سنگ را به خانه بیاورید و آزمایش های بیشتری انجام دهید. تعداد کمی از شهاب‌سنگ‌های سنگی هنگامی که آنها را آسیاب می‌کنید، پودر خاکستری تولید می‌کنند و عاقلانه است که این افراد مشکوک را برای آزمایش‌های بیشتر در صورت داشتن ویژگی‌های شناسایی دیگر به خانه بیاورید.
تشخیص شهاب سنگ در خانه
در بخش قبل ویژگی های ظاهری شهاب سنگ برای تشخیص معرفی شدند در این بخش روشهای تشخیص شهاب سنگ در خانه با وسایل و ابزار دم دستی را معرفی می کنیم.
تست شهاب سنگ با آهن ربا
99 درصد از تمام شهاب سنگ ها جذب یک آهنربای قوی می شوند. یا اگر جسم کوچک است، آن را یا آهنربا را از یک نخ آویزان کنید. این به عنوان یک آزمایش اولیه استفاده می شود و به افراد آماتور توصیه می شود. اگر نمونه شما از این آزمایش عبور نکند، احتمالاً یک شهاب سنگ نیست!
تست چگالی شهاب سنگ
شهاب سنگ نسبت به سنگ های زمینی هم حجم خود چگال تر و سنگین تر است. بنابراین به دست گرفتن تکه شهاب سنگ و احساس سنگینی آن نشانه دیگری از شهاب سنگ واقعی است.
تست شهاب سنگ با رد یا رگه
شهاب سنگ های آهنی می تواند شباهت ظاهری با سنگ های معدنی حاوی آهن مانند هماتیت و مگنتیت داشته باشد. بنابراین تشخیص شهاب سنگ و متمایز کردن آن از سنگ های هماتیت و مگنتیت از روش رگه یا رد سنگ روی سطح سرامیک استفاده کنید.
نحوه تست به این شکل است که سنگ مشکوک را روی یک کاشی یا کف یک ظرف چینی یا سنگ محک بکشید.
اگر رد سنگ قهوه ای رنگ باشد سنگ هماتیت است و اگر رد سنگ سیاه یا خاکستری رنگ باشد به احتمال زیاد سنگ مگنتیت است. اما با کشیدن شهاب سنگ روی کاشی هیچ ردی به جا نمی ماند.
تست نیکل برای تشخیص شهاب سنگ
بیشتر شهاب سنگ ها حاوی آهن فلزی هستند و گاهی با تکه های آهن فلزی زمینی اشتباه گرفته می شوند اما وجود نیکل همراه آهن در شهاب سنگها می تواند شهاب سنگ را از فلز آهن تفکیک کند.
روشهایی که در بخش قبلی تشخیص و تست شهاب سنگ ارائه شد روش های علمی و عملی بودند که بسیار کاربردی هم هستند. اما در اینترنت روشهای غیر علمی ارائه می شود که بخشی از آنها را در اینجا معرفی می کنیم.
تست شهاب سنگ با گوشی
در روش تست شهاب سنگ با گوشی که در اینترنت ادعا می شود تست اینگونه است که اگر شهاب سنگ واقعی باشد با لمس شهاب روی صفحه تاچ گوشی هوشمند می توان گزینه های روی صفحه را انتخاب کرد و در واقع می توان مثل قلم برای کار با گوشی استفاده کرد. در این ادعا شهاب سنگ غیر واقعی برای این کار قابل استفاده نیست.
تست شهاب سنگ با لامپ
در ادعای تست شهاب سنگ با لامپ این استدلال بی اساس را دارند که به دلیل مغناطیسی بودن شهاب سنگ با نزدیک کردن لامپ به شهاب سنگ، لامپ روشن می شود.
تست شهاب سنگ با یخ
ادعای بی اساس دیگر تست شهاب سنگ با یخ است استدلال این است که شهاب سنگ واقعی یخ را آب می کند.
تست شهاب سنگ با تلویزیون
مورد بعدی تست های بی اساس، تست شهاب سنگ با تلویزیون است اینکه شهاب سنگ می تواند تلویزیون را روشن کند.
تست شهاب سنگ با شیر
آخرین تست بی پایه و اساس، تست شهاب سنگ با شیر است اینگونه که با انداختن شهاب سنگ واقعی داخل شیر، شیر به ماست تبدیل می شود.
بدون دیدگاه